Przeskocz do treści

Flaga 

10 listopada, 2016

Flagi biało czerwone
Krew tak wielu istnień
Brud i kurz wybielone
Na wietrze porankiem mglistym

Samotnie powiewa wśród ludzi
Historia okrywa ją czule
Jak orzeł zwycięstwem swym dumny
Tak flaga pod niebem swym dumnie

Zakrawa o losy tak wielu
Co życie swe za nią oddali
Spokojnie powiewa na wietrze
Na flagę spoglądam w oddali

From → Wiersz

One Comment
  1. oby kolejne rocznice powiewała 🙂

Dodaj komentarz

Katolicki Blog

Chrystus, wiara, modlitwa, teologia, Kościół.

W obronie Wiary i Tradycji Katolickiej

MARANA THA! JEZUS JEST PANEM!

Fragmenty Duszy

Z dna duszy wiersze wyrwałam...

Tendresse...

doświadczanie świata we wszystkich jego przejawach

POEZJA I SZTUKA

Rafał Brzeziński

rozmowy o miłości

Porozmawiajmy o miłości

Cichy zakątek poezji

Miłość nie istnieje w sobie, ale w nas, jest naszym osobistym dziełem. " - Marcel Proust

fotografia najwidoczniej realna

Wszystko, co nie pozwala przejść obojętnie...

Maszynopis

Julia Jarosz

kontynental poetry

kontynenty poetry blog

Marry Lou

0marry.lou0@gmail.com

Kontynentix

Poezja by greenlifenow and avemi

wikolinka

Nasze życie z mukowiscydozą

recenzencki.blog

Bez książek człowiek byłby bezludny...

Poetry blog

World\'s poetry illustrated with images in a comprehensive blog.